Πολλές φορές έχουμε δημοσιεύσει στο ιστολόγιο διηγήματα του φίλου μας του Τζι. Το τελευταίο ήταν στα μέσα Μαΐου κι εκεί θα βρείτε λινκ προς τα προηγούμενα.
Tο διήγημα ανήκει στη σειρά «Καθ’ όναρ, καθ’ ύπαρ», που θα πει Στον ύπνο και στον ξύπνιο, όπως και άλλα διηγήματα του Τζι που έχουμε δημοσιεύσει στο ιστολόγιο (το πιο πρόσφατο)
Όπως και άλλα διηγήματα του Τζι, έτσι και το σημερινό συνδέεται με τραγούδι, ήδη από τον τίτλο, αλλά και με μιαν ακόμα αγάπη του Τζι. Όχι τη θάλασσα, τις γάτες.
Αντί προλόγου
Στον ύπνο και στον ξύπνιο…
Ηταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα, θυμήθηκα πως βγήκα απ’ τα όνειρά μου.
Τα όνειρα πια βαστάνε λίγο, ό,τι προλάβεις να ζήσεις μέσα σ’ αυτά.
Είχα ένα ραντεβού με την πρωταγωνίστρια του βιβλίου του πιο αγαπημένου μου συγγραφέα.
Ηταν σαν ηθοποιός, έπαιζε όποιον ρόλο της ζητούσα, θυμήθηκα όλες τις καλές και τις κακές στιγμές σε όλο το ρεπερτόριό της.
Αρνήθηκε όμως να παίξει τον εαυτό της.
Είναι πολύ νωρίς, μου είπε, δεν γέρασα ακόμα…
Με πήρε ο ύπνος ξανά… περιμένοντας να γεράσει.
I saw Adam leave the garden
with an apple in his hand
I said «»Now that you’re out, what are you gonna do?»»
He said «»Plant some crops and pray for rain,
maybe raise a little Cain
I’m an orphan now and I’m only passing through»»
Ητανε τηνέητζερ. Μια νυχτιά παγερή, είχε κοιμηθεί με ανοιχτό το φως, σαν είδε την κουρτίνα να σαλεύει, Χωνευτό το παράθυρο στον πέτρινο τοίχο αφηνε ένα κενό γύρω στους είκοσι πόντους πίσω από την κουρτίνα, χώρος προοριζόμενος για το καλoριφέρ αργότερα. Δεν θάκλεισα καλά το παράθυρο, σκέφτηκε, μα πριν προλάβει να σηκωθεί να ελέγξει πίσω από την κουρτίνα φάνηκε η σιλουέττα της Γουίνερ. Hρθε κοντά του, την χάιδεψε κι η γούνα της ήταν παγωμένη. Σηκώθηκε, πήγε στο παράθυρο, ήταν κλειστό, η πόρτα του δωματίου επίσης, έμοιαζε σαν να πέρασε μέσα από τον τοίχο. Προσπάθησε να το ξεχάσει και να κοιμηθεί.
Η Γουίνερ ήταν ένα από τα τρία γατάκια που είχε η αδερφή του στο σπίτι της. Τα άλλα ήταν η Ντολόρες, το πιο όμορφο γατί που είχε δει ποτέ, τρίχρωμη, και σεξ μάνιακ. Εμεινε έγκυος πριν γίνει 6 μηνών, δεν το άντεξε και τέλειωσε γρήγορα την ζωή της. Ο αρσενικός Ζίροου προσπαθώντας να σώσει την τιμή της αδερφής του κονόμησε κάτι τραύματα από δαγκωνιές που ο κτηνίατρος ήθελε μήνες να τον θεραπεύσει και τελικά τον κράτησε αυτός. Ηταν πολύ αθλητικός, πρωταθλητής στο άλμα εις ύψος. Η Γουίνερ, τρίχρωμη κι αυτή φαινότανε σαν καθυστερημένο μπροστά τους όμως κάτι είχε δει o άντρας της αδελφής τoυ και την ονόμασε έτσι. Και δεν έπεσε έξω, ήταν η μόνη από τα τρία γατάκια που παρέμεινε στο σπίτι, αλλά όχι για πολύ.
Μια μέρα ο άντρας της αδερφής του κτύπησε το κουδούνι και τούφερε την Γουίνερ πεσκέσι. » Κάθε φορά που φεύγεις από το σπίτι κλαίει το γατί και σε αναζητάει. Σου ανήκει» είπε και του παρέδωσε την αγαπημένη του γάτα.
Η Γουίνερ αυτοστειρώθηκε στην δεύτερη της γέννα, βγάζοντας ένα νεκρό έμβρυο.Επέζησε δύσκολα μετά από αυτό, με δίαιτα και ελαιόλαδο για αρκετές μέρες. Αφοσιώθηκε πλήρως στον συγκάτοικό της φέρνοντας του ψάρια και κρέας που έκλεβε από τα γύρω σπίτια, χωρίς να τα τρώει αυτή. Η πράξη συνοδευότανε από ουρλιαχτά θριάμβου- σαν να την έσφαζες. Στο μόνο πράγμα που η Γουίνερ τρελλαινότανε, ήταν τα γαριδάκια, σνακ μιας εποχής.
Πολλές φορές τον ακολουθούσε έξω από το σπίτι για δυο-τρία τετράγωνα απόσταση κάτω από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Εζησε μαζί του δέκα χρόνια και εξαφανίσθηκε μια μέρα αφήνοντας πολύ ψηλά τον πήχυ για τις επόμενες γάτες. Δεν την ξέχασε ποτέ.
Passing through, passing through
sometimes happy, sometimes blue
glad that I ran into you
Tell the people that you saw me passing through
Ενα βραδάκι καθότανε στου Φλόκα, στην Φωκίωνος Νέγρη, είχε ήδη απαγορευτεί η κυκλοφορία αυτοκινήτων στους δρόμους στις δυο πλευρές της. Απ΄την μεριά του μαγαζιού οι καρέκλες «έβλεπαν» στο δρόμο, το ίδιο και οι καρέκλες της νησίδας απέναντι., το ενδιαφέρον ήταν στον δρόμο, στην «παρέλαση» των γυναικών. Ξαφνικά είδε τον εαυτό του απέναντι και σηκώθηκε να πάει εκεί. Στα μισά σταμάτησε απορώντας πως βρέθηκε απέναντι και γύρισε πίσω. Ο άλλος του εαυτός είχε φύγει, κάποιοι του είπανε πως ήταν ένας ντράμερ κάποιου συγκροτήματος που του έμοιαζε καταπληκτικά. Δεν το πίστεψε, δεν το έψαξε, προσπάθησε να το ξεχάσει γιατί ψιλοτρόμαξε. Στα όνειρά μας βλέπουμε με τα μάτια μας τους άλλους, ποτέ τον εαυτό μας στο πρόσωπο και η πρώτη φορά τρομάζει, ακόμα και στο ξύπνιο μας.
Passing through, passing through
sometimes happy, sometimes blue
glad that I ran into you
Tell the people that you saw me passing through
Στα σαράντα του ερωτεύθηκε κεραυνοβόλα, πολύ και αμοιβαία. Πάντοτε ο έρωτας είναι αμοιβαίος, αλλιώς … καψούρα λέγεται. Με το που γνωριστήκανε περάσανε δυόμιση μέρες μαζί σ’ ένα ξενοδοχείο πριν πάνε σπίτια τους για ύπνο, χώρια. Με το που ξύπνησαν, ξαναβρεθήκανε και διαπίστωσαν πως είχαν δει ακριβώς το ίδιο όνειρο με απίστευτες λεπτομέρειες. Κάποιοι του μίλησαν για αστρικά ταξίδια, ουσίες και αποστάγματα. Ηξερε πως ήταν καθαρός και δεν ήθελε να πιστέψει σε αστρικά ταξίδια και τέτοια. Προσπάθησε να το ξεχάσει, δεν ήθελε να ζει με απορίες.Οι έντονοι έρωτες τελειώνουν γρήγορα, με το πρώτο στραπάτσο της εικόνας που ήταν «τέλεια».Αυτός βάστηξε πέντε τέλειους μήνες και πέθανε όρθιος κι αλώβητος όπως τελειώνει ένα συγκλονιστικά δραματικό θεατρικό έργο, ενώ οι ηθοποιοί παραμένουν ζωντανοί.
Passing through, passing through
sometimes happy, sometimes blue
glad that I ran into you
Tell the people that you saw me passing through
Οταν παντρεύτηκε δεν είχε γάτα για να είναι δοσμένος στην γυναίκα του αλλά του εφερε αυτή μια μέρα ένα γατάκι που βρήκε στον δρόμο και ξανάρχισε η γάτα να είναι το απαραίτητο στοιχείο του σπιτιού. Εκανε καλό και στα παιδιά η παρουσία της αφού δεν ήταν αυτά ο τελευταίος τροχός της αμάξης στην οικογένεια, ήταν εποχές με όνειρα και γάτες να διαδέχονται η μια την άλλη, μέχρι που βρήκε μια καλή τρίχρωμη που του έκανε κι ένα πολύ χαριτωμένο γατάκι και το βάστηξε, τα άλλα τα έδινε σε μαθητές του. Τότε όμως ήρθε εξ επαρχίας ορμώμενος ένας δάσκαλος με νεύρα και στρυχνίνη και δεν άφησε γατί ζωντανό στην γειτονιά…
I marched with Martin Luther King
in Sixty-three in spring
when he said «»I have a dream to share with you»»
The gates of hope swung wide that day
but Martin only pointed out the way
for his time was short
and he was only passing through
Αυτή την φορά ήεελε τρίχρωμη γατούλα με γονίδια κι άρχισε να ψάχνει με αγγελίες. Βρήκε μια στις προδιαγραφές του αλλά την πούλαγαν, κάτι που γι αυτόν ήταν ξένη ήπειρος. Δεν θα ήταν σκλαβάκι η γάτα του ώστε να δώσει λεφτά να την αγοράσει, συγκάτοικος θα ήταν. Περίπου έξη μήνες μετά βρήκε σ’ ένα σπίτι γεμάτο γάτες ένα γατάκι των προδιαγραφών του και αφού πέρασε δίωρο τεστ γατοφιλίας με το γατάκι στην μια του χούφτα, του το χάρισαν.Ο γάτος άρχοντας του σπτιού ήταν εγγύηση για τα γονίδια που είχε το γατάκι. Ηταν πελώριος, κάτασπρος με ένα μαύρο αυτί και πανέμορφος, προφανώς Siberian ή Norwegian Forest. Και πράγματι η γάτα στη ζωή της με πολλές γέννες, μετά από δυο ατυχίες να μη μεγαλώσει το διαλεχτό γατάκι της, έκανε ένα ασπρόμαυρο κουκλί, Norwegian Forest Cat και έφυγε μόνη της από το σπίτι αφήνοντας χώρο για το γατάκι της.
Τα χρόνια πέρασαν, δεν ξέχασε να χωρίσει – όπως πολλοί- και συνήθισε να ζει χωρίς γυναίκα, αλλά όχι χωρίς γάτα.Η απορία του δεν ήταν που η γυναίκα του φεύγοντας δεν πήρε τα παιδιά τους, αλλά πως άφησε την γάτα που την είχε συνηθίσει καθώς έμενε περισσότερες ώρες στο σπίτι αφού δεν δούλευε. Ισως η απουσία της γυναίκας τον έκανε να δεθεί με την ασπρόμαυρη κούκλα που συγκατοικούσε και τον περίμενε το βράδυ ανεβασμένη στην ταράτσα. Πιάνοντας την μυρουδιά του πριν τον δει να πλησιάζει το σπίτι άρχιζε τα ξεφωνητά του καλωσορίσματος. Ηταν η γάτα που ήξερε να πατάει το Μ στο πληκτολόγιο και να ακούγεται μια μουσικούλα. Mε το που βγήκε στην σύνταξη έχασε τους τρεις καλύτερους του φίλους και την ασπρόμαυρη γάτα του, πάλι από νεκρό γατάκι στην γέννα αλλά αυτή η γάτα δεν άντεξε.. Αποφάσισε να μην ξαναπάρει γάτα και βρήκε …γυναίκα.
Passing through, passing through
sometimes happy, sometimes blue
glad that I ran into you
Tell the people that you saw me passing through
Ολα καλά αλλά στο σπίτι της είχε σκύλα, κάτι που αυτός θεωρούσε αδιανόητο αν δεν είχε τεράστιο κήπο ή μεγάλη ταράτσα, στο ελάχιστο. Απλά δεν πήγαινε σπίτι της, έμενε και μακριά .Ενα χρόνο περίπου μετά, ανεβαίνοντας στην ταράτσα του είδε μια τρίχρωμη γάτα με απίστευτα μακριά γούνα να τον κοιτάζει έντρομη και να εξαφανίζεται. Εμοιαζε πολύ στην Γουίνερ αλλά ήταν σαφώς πιο ωραία. Μετά από πολύμηνες προσπάθειες του, άρχισε να τον πλησιάζει και στο τέλος εγκαταστάθηκε για τα καλά στο σπίτι, κάνοντας όμως και βόλτες στα πέριξ. Στα δυο χρόνια το συνήθισε κι έκτοτε δεν ξανάφυγε, δείχνοντας και μια ιδιαίτερη συμπάθεια στην σύντροφό του. Εφυγε όμως η γυναίκα αφού στα τέσσερα χρόνια σχέσης, κάποια προβλήματα δεν βρήκαν λύση και γιγαντώθηκαν. Αποφάσισε να μην ξαναασχοληθεί, την ξέγραψε τελείως. Η γάτα- η μόνη που την πήρε μεγάλη και στειρωμένη, δεν την «έφιαξε» αυτός- είχε την καλύτερη εκπαίδευση από όλες τις γάτες του ως τώρα, και η γάτα δεν εκπαιδεύεται καθόλου εύκολα. Ρωτόντας έμαθε το ιστορικό της, κατέβηκε από πέμπτο όροφο γατζωμένη στις τέντες του κατακόρυφου πίσω μέρους της πολυκατοικίας στον ακάλυπτο χώρο στο μέσον του οικοδομικού τεραγώνου και από κεί ήρθε στο σπίτι του. Το αφέντικό της κατέβηκε μια φορά να την μαζέψει αλλά όχι δεύτερη, ήταν η τελευταία στην ιεραρχία του, είχε ακόμα σκύλο, γάτο και κουνέλι.
Passing through, passing through
sometimes happy, sometimes blue
Μια μέρα καθόταν στο πισί με την δεύτερη καρέκλα δίπλα για την γάτα του, ένα χέρι στο ποντίκι και το άλλο να χαϊδεύει το κεφάλι της. Ξαφνικά έκανε σαν τρελλή λες και γνώρισε πως το μέηλ που ήρθε ήταν από την πρώην σύντροφό του. Κάτι ζητούσε, τεχνικής φύσης στο πισί, από το διάστημα που ήτανε μαζί. Της τόστειλε παγερά αλλά αυτή μαζί με τις ευχαριστίες της, πρότεινε κι ένα καφέ στην γειτονιά του. Πήγε και διαπίστωσε πως όλα τα μικροπροβλήματα ή είχαν βρει πια λύση ή είχαν ξεχαστεί. Του τόνισε πως πλέον δεν έχει σκύλα, αλλά γάτα στο σπίτι της και πως ήθελε να δει την δικιά του. Ξανάγιναν φίλοι και η γάτα του της φέρθηκε σαν να μην είχε λείψει μια μέρα, στην ουσία αυτή αποφάσισε.
Από όλα είμαστε περαστικοί για μια φορά, σκέφτηκε, μερικές στιγμές όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται, αν οι συνθήκες συμπέσουν. Οσο αντέξει όμως, γιατί ο κύκλος στις γάτες, έκλεισε …
Now this day is nearly done
and my song is almost sung
and pretty soon this scene will fade from our view
If we never meet again
remember me as an old friend
that you met one time
when we were passing through
Εδώ το άσμα όπως κυκλοφόρησε πρόσφατα με κάποιους διαφορετικούς στίχους:
