ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΑΠΟ ΤΟ «ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΜΟΛΥΒΙ»
BLAU, BLEU, BLUE
Edwin Parker “Cy” Twombly Jr., Lepanto_1, 2001 |
Και όλο μου μιλάς
για τη γαλάζια θάλασσα
ενώ μ’ αρέσει να ακούω
για τις άλλες
την ασημένια της βροχής
του ηλιοβασιλέματος
-σαν ατσαλιού-
τη γκρίζα
την συγχυσμένη της καταιγίδας
μαύρη κυανή
και την παράδοξα άσπρη
την ώρα της ανατολής
τον ήλιο που προσμένει
να την χαϊδέψει φλογερός
και απ’ τον κρυφό βυθό της
όλα του βλέμματος τα μπλε
γλυκά να της ξυπνήσει
***
ἔστιν οὖν
MONOCHROME AWARDS: 1ST PLACE WINNER : STREET PHOTOGRAPHER OF THE YEAR 2019 >>On rural street by wei chang Kuo |
Κάπως έτσι καίγεται ένας άνθρωπος
από ένα αίτημα ανελέητο
μιαν αποτυχία στη μετάφραση
μια συνάντηση μισή
Κάπως έτσι διαλύεται ένας
άνθρωπος
από μια πολυτελή, θα πεις,
ευαισθησία
μιαν αμετάκλητη απόρριψη
μια συνεννόηση λειψή
Κάπως έτσι πεθαίνει ένας άνθρωπος
από έναν αναπότρεπτο
αυτοτραυματισμό
μια ταύτιση αγιάτρευτη
μιαν επανάληψη στερνή
“Μηχανικό μολύβι”