Ασπόνδυλη Διαλεκτική
Στην Α.
Ασάλευτα Ονόματα.
Επίθετα δίχως φειδώ.
Πτώσεις μετέωρες
και μετοχές αμέτοχες,
υπερεκτιμημένες.
Άνεργα Ρήματα
και Επιρρήματα
φθαρτούς Συνδέσμους
εγκλωβίζουν.
Σημεία Στίξης
ανακόλουθα συρράπτουν
την υψίφωνή μου
Μοναξιά,
μαζί μ’ Αντωνυμίες
Καταλήξεις και Λεξούλες
πληγωμένες,
από επίδοξους Ρυθμούς
κι αποπλανεύτρες Ρίμες.
Ανέλπιστα ήρθες
ανύποπτη σπίθα
κι ανάβεις φωτιά.
Τα κούτσουρα γίνονται άνθη.
Μούσα πολύφερνη
μην προσπεράσεις.
Δώσε πνοή στην έρημή μου σκέψη.
Δώσε ζωή στου λόγου μου τα μέρη.
Και αν
αντίδωρο δεν έχω να σου δώσω,
εκτός από της δίψας μου τον οίστρο,
μη φύγεις,
μη με λοιδορήσεις,
που δείχνει άγνοια κινδύνου,
τις βεβαιότητές μας ν’ αψηφώ
κι Ασπόνδυλη Διαλεκτική
να σου γυρεύω.
Τ’ Άπειρο με φοβίζει.
Μα το θέλω.
