Το σονέτο θεωρείται από τα δυσκολότερα είδη του έμμετρου λόγου. Η λέξη προέρχεται από τα ιταλικά και σημαίνει «τραγουδάκι» ή «μικρός, σύντομης διάρκειας, ήχος». Συνήθως οι στίχοι του είναι ενδεκασύλλαβοι, αλλά καμιά φορά γράφονται και σε δεκατέσσερις, δεκαπέντε ή και δεκαέξι συλλαβές ανά στροφή. Οι στροφές έχουν πάντα συγκεκριμένη ομοιοκαταληξία, κάτι το οποίο τους προσδίδει ρυθμό, λυρικότητα και μουσικότητα, αλλά δυσκολεύει τη σύνθεσή τους. Τα σονέτα, σύμφωνα με το πρότυπο του Πετράρχη, έχουν δύο τετράστιχες και δύο τρίστιχες στροφές, ενώ εκείνα που ακολουθούν το σαιξπηρικό πρότυπο έχουν τρεις τετράστιχες στροφές και μία δίστιχη.
Στην Ελλάδα με το σονέτο έχουν ασχοληθεί λογοτέχνες όπως ο Λορέντζος Μαβίλης, ο Ιωάννης Γρυπάρης, ο Κωστής Παλαμάς, ο Γεράσιμος Μαρκοράς, ο Ιάκωβος Πολυλάς, ο Ανδρέας Μαρτζώκης και άλλοι. Κοντά σε αυτούς, δύο σύγχρονες ποιητικές φωνές, αυτές της Μάντυ Τσιπούρα και του Χρήστου Χριστόπουλου, ενώνονται σε μία αγαστή συμφωνία προκειμένου να δημιουργήσουν ένα πανέμορφο λυρικό πόνημα, με τίτλο Η συμφωνία των σονέτων. Στην ουσία πρόκειται για δύο ποιητικές συλλογές σονέτων –εκείνης της Μάντυ Τσιπούρα και εκείνης του Χρήστου Χριστόπουλου– οι οποίες συναποτελούν το βιβλίο. Η αλήθεια είναι όμως πως η γραφή, αλλά και η θεματική των δύο δημιουργών, παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες, οπότε το συνταίριασμα των συλλογών σε ένα ενιαίο πόνημα κρίνεται παραπάνω από επιτυχημένο.
Η συμφωνία των σονέτων θα χαρίσει αναγνωστική τέρψη σε όλους τους αναγνώστες που αγαπούν την ποίηση. Ένα πόνημα ευχάριστο, τρυφερό και πολλές φορές συγκινητικό. Οι λέξεις που έχουν επιλέξει οι δημιουργοί αποδίδουν εντέχνως όλο τον λυρισμό και την καθαρότητα της ελληνικής γλώσσας, ενώ η βασική θεματική τους είναι, όπως συμβαίνει συνήθως στα σονέτα, ο έρωτας, και συχνά δε ο ανεκπλήρωτος. Οι δημιουργοί αντλούν πολλές φορές έμπνευση από τη φύση, προκειμένου να περιγράψουν κυρίως συναισθήματα και λιγότερο καταστάσεις. Τα σύννεφα, τα λουλούδια, τα πλατάνια, η θάλασσα, οι λόφοι, το φεγγάρι, όλα συμμετέχουν προκειμένου να υμνηθεί ο έρωτας και η αγάπη. Κάποια από τα σονέτα, ιδίως στη συλλογή της Τσιπούρα, ξεφεύγουν από την ερωτική θεματική και μας μιλούν για τον πατέρα, τη μητέρα, την ελπίδα, ακόμα και για τους ίδιους τους ποιητές, το καλοκαίρι, τη φύση της γραφής, ακόμη και για την καραντίνα.
{jb_quote}Η γραφή, αλλά και η θεματική των δύο δημιουργών, παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες, οπότε το συνταίριασμα των συλλογών σε ένα ενιαίο πόνημα κρίνεται παραπάνω από επιτυχημένο.{/jb_quote}
Τα σονέτα ακολουθούν το πρότυπο του Πετράρχη σε ό,τι αφορά τις στροφές, αλλά υπάρχουν δύο και τρία σαιξπηρικά σονέτα στις συλλογές της Τσιπούρα και του Χριστόπουλου αντίστοιχα.
Παραθέτω εδώ δύο αποσπάσματα, προκειμένου να καταδειχτεί η αρτιότητα και η ομορφιά της γλώσσας του βιβλίου – το πρώτο από το σονέτο «Η αγάπη»του Χριστόπουλου και το δεύτερο από το σονέτο «Καλοκαιρινές αποχρώσεις» της Τσιπούρα.
Η αγάπη
Στο πέρασμά της λιώνουνε τα χιόνια
Στο άκουσμά της ίπταται η καρδιά.
Γλυκολαλεί αντάμα με τ’ αηδόνια,
φιλίες πιάνει με όλα τα πουλιά.
Καλοκαιρινές αποχρώσεις
Το κύμα γλυκό τραγούδι αρχίζει
σ’ ανάσα ροδαλόμωβου δειλινού
κοχύλι ασημί άμμο στολίζει
στραμμένο στο άλικο φως του αστεριού.
Η συμφωνία των σονέτων
Χρήστος Χριστόπουλος – Μάντυ Τσιπούρα
Εκδόσεις Γράφημα
68 σελ.
ISBN 978-618-5710-10-1
Τιμή €8,01
