Είμαι το σίδερο
που στηρίζει
στο βάθρο
τον ακέφαλο κορμό σου
Απόλλωνα.
Ξέρω πως εσύ
αν θέλεις
μπορείς να με λυγίσεις
με τον λαξεμένο βράχο σου
και πίστεψέ με θέλω
τόσο πολύ να υποκλιθώ
στο μεγαλείο σου.
Μα με διέταξες
ακίνητο να μείνω
σε θέση τόσο ζηλευτή.
Πόσο μαγικό
να βυθίζομαι
στην λάμψη και στο φώς
της σάρκας σου.
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Το ποίημα έχει γραφτεί με αφορμή τον αρχαϊκό κορμό του Απόλλωνα που βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου. Δείτε τα περιεχόμενα του όγδοου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
