cf83cf85cebdceb1cebdcf84ceb7ceb8ceb5ceafcf84ceb5 cebcceb5 cf84ceb1 ceb1cebdceb1cf84cf81ceb5cf80cf84ceb9cebaceac ceb4ceb9ceb7ceb3ceae

Κόκκινο σε βαθύ γαλάζιο, Φανή Ματσινοπούλου, Εκδόσεις 24 γράμματα

white image

Ιστορίες ευχάριστες ή μελαγχολικές, με δόσεις χιούμορ, γραμμένες με γρήγορο ρυθμό και ανατρεπτικό χαρακτήρα, συγκεντρωμένες στην καλαίσθητη έκδοση των Εκδόσεων 24 γράμματα, συνθέτουν το πρώτο βιβλίο της Φανής Ματσινοπούλου.

 

separator

 

matsinopoulou photo

Φανή Ματσινοπούλου, Φωτογραφία: Στεφανία Σαχίνογλου

Αν κάποιοι θεωρούν ότι η λογοτεχνία είναι μία απόδραση από την καθημερινότητα, αυτή η συλλογή διηγημάτων έρχεται να υποστηρίξει το ακριβώς αντίθετο.

Οι ήρωές της υπερασπίζονται την καθημερινότητά τους, προκαλώντας τα ασήμαντα, δίνοντάς τους αξία και μετατρέποντάς τα σε σημαντικά. Άνθρωποι που ανακαλύπτουν αλήθειες, που ανατρέπουν τη βεβαιότητα και τη σιγουριά που αισθάνονται, νομίζοντας ότι γνωρίζουν και ελέγχουν τη ζωή τους∙ και άλλοι αδύναμοι και λιγότερο τολμηροί που ζητούν ένα βλέμμα τρυφερότητας και κατανόησης.

separator

white image 

Διαβάστε ένα απόσπασμα από τo διήγημα «Το Βραβείο»

white image

Να τρέξει, να τρέξει! Μα τι ήταν αυτό που έπαθε πάλι; Αχ, Θεέ μου, πώς θα προλάβει; Πώς θα προλάβει, έτσι όπως τα κατάφερε; Ήταν ανάγκη να του συμβεί αυτό σήμερα; Να τρέξει, να τρέξει! Να γυρίσει γρήγορα πίσω και μετά πάλι ξανά στον Πειραιά. Αυτό το κορίτσι τα φταίει όλα. Αυτή! Αυτή, που χάλασε τον κόσμο. «Γρήγορα, θείε» και «γρήγορα, θείε, γιατί πρέπει να φύγω, έχω ένα σωρό δουλειές». Τι δουλειές είχε δηλαδή; Όλη μέρα στον υπολογιστή και στο κινητό χαζολογάει. Αυτή! Αυτή! Η Μαργαρίτα φταίει για όλα. Που να τη μαδήσει φύλλο φύλλο, για να δει αν έχει μια στάλα μυαλό μέσα στο κεφάλι της! Που κάνει συνέχεια την έξυπνη. Γιατί νομίζει πως τα ξέρει όλα. Και τώρα αυτός τρέχει και δεν φτάνει εξαιτίας της. Αλλά έλα, που είχε την ανάγκη της!

———

Το βραβείο αυτό το ονειρευόταν χρόνια τώρα. Ήθελε τόσο πολύ να το κερδίσει. Πίστευε ότι σίγουρα το άξιζε. Από μικρό παιδί του άρεσε να γράφει. Κατά καιρούς, είχε πάρει μέρος σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Όμως, ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε κατορθώσει να κερδίσει, ούτε μία φορά, το πολυπόθητο βραβείο. Ούτε καν, έναν έπαινο!

Κοντούλης, φαλακρούλης, χοντρούλης, λίγο μετά τα εξήντα. Παλαιοβιβλιοπώλης στο Μοναστηράκι. Από αυτή τη δουλειά έζησε την οικογένειά τους ο πατέρας του. Τη μητέρα του, την αδελφή του κι αυτόν. Από αυτή τη δουλειά ζούσε τώρα κι αυτός.

Τα πρώτα χρόνια ο πατέρας του δεν είχε μαγαζί. Το εμπόρευμά του ήταν εκτεθειμένο πάνω σ΄ έναν πάγκο, στην πλατεία Αβησσυνίας. Σ’ αυτόν τον πάγκο με τις τρεις ρόδες, που για φρένο είχε μια παλιά γαλότσα, ήταν όλη του η περιουσία. Όλες τις ημέρες και φυσικά και τις Κυριακές, με κρύο, ζέστη και βροχή, ο Λαέρτης διέθετε στους βιβλιόφιλους της Αθήνας ξεχασμένα, σπάνια, δυσεύρετα αλλά και απαγορευμένα βιβλία. Πέρασε καλές εποχές. Μην κοιτάς τώρα που τα πράγματα έχουν δυσκολέψει. Τότε ο κόσμος αναζητούσε το παλιό καλό βιβλίο. Έτσι αργότερα τα κατάφερε και νοίκιασε ένα λιλιπούτειο μαγαζί λίγο παρακάτω. Ένα μαγαζάκι που έμοιαζε με κρυψώνα, σ’ ένα στενό, αθέατο, σχεδόν, δρομάκι που δεν υπήρχε ούτε στον χάρτη· όλοι όμως το γνώριζαν γιατί έσφυζε από την παρουσία των βιβλίων. Το λογοτεχνικό σοκάκι της Αθήνας, όπως το αποκαλούσε ο ίδιος. Φώλιασε, λοιπόν, τους ανεκτίμητους φίλους του στο «Βιβλιοπωλείον της Νοσταλγίας».

Δεν άργησε να γίνει γνωστός στο βιβλιόφιλο κοινό. Ιδιαιτέρως αγαπητός, έφερνε  βόλτα όλη την Αθήνα για να εξασφαλίσει στους πελάτες του τα βιβλία που του ζητούσαν. Πρώτος έτρεχε όταν τον καλούσαν να αναδιφήσει τη βιβλιοθήκη του ανθρώπου, που πριν από λίγο καιρό είχε αποβιώσει. Και πάντα κατόρθωνε να ξετρυπώνει θησαυρούς.

kokkino se vathi galazio matsinopoulou inner book CC

Κόκκινο σε βαθύ γαλάζιο, Φανή Ματσινοπούλου ©

Με τον καιρό, το μικρό, ζεστό και φιλόξενο παλαιοβιβλιοπωλείο του Λαέρτη εξελίχθηκε σε στέκι των εραστών της λογοτεχνίας, της ποίησης, της τέχνης και της ιστορίας. Από εκεί περνούσαν καθημερινά συγγραφείς, ποιητές, καλλιτέχνες αλλά και δημοσιογράφοι. Εκεί τους έβρισκε το ξημέρωμα, ανάμεσα σε κρασοκατάνυξη, τσίπουρο και άφιλτρα, να κουβεντιάζουν για την τέχνη αλλά και ν’ αναλύουν την πολιτική κατάσταση στα δύσκολα χρόνια που η χώρα ήταν στον γύψο. Συντροφιά τους και το ραδιοφωνάκι του Λαέρτη, με τον χαρακτηριστικό δείκτη, που προσπαθούσε να πιάσει τη βραχνιασμένη συχνότητα για να τους μεταδώσει τα νέα και τις ειδήσεις από το εξωτερικό. Όλοι μαζί παρέα άκουσαν στις 28 Μαρτίου του 1969 από το BBC τη βαθιά, χαρακτηριστική φωνή του Γιώργου Σεφέρη να στηλιτεύει το καθεστώς των συνταγματαρχών. Κι εκεί, στο μικρό αθέατο παταράκι του, έκρυψε για τέσσερεις ημέρες τους φοιτητές που κυνηγούσε η αστυνομία στα γεγονότα του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973.

Πραγματικά, μία αίσθηση νοσταλγίας ένιωθε εκεί μέσα ο επισκέπτης. Στοίβες ανακατεμένα βιβλία τον καλούσαν σ’ ένα κυνήγι λογοτεχνικού θησαυρού ανάμεσα σε κιτρινισμένες και σκονισμένες σελίδες, ακρωτηριασμένα εξώφυλλα, δυσανάγνωστα πολλές φορές γράμματα από τους χυμένους καφέδες, αφιερώσεις και ιδιόχειρες σημειώσεις του αναγνώστη. Εκεί όπου ο Δον Κιχώτης κρυφοκοίταζε τη Μαντάμ Μποβαρύ κι ο Γιάννης Αγιάννης συζητούσε με τον Παπαδιαμάντη. Εκεί όπου η αναζήτηση γινόταν με την αφή και τη μυρωδιά της υγρασίας που αναδύει το  παλιό χαρτί, σ’ έναν κόσμο που δεν υπήρχε πια. Ένα σύμπαν, πηγή γνώσης, που κρατούσε ζωντανό το παρελθόν ενός ωκεανού σκέψεων και ιδεών. Λογοτεχνία, κυρίως, αλλά και ιστορία, εφημερίδες, περιοδικά, χάρτες, η «Διάπλαση των παίδων», παλαίτυπα, νεοελληνικός διαφωτισμός· γραμμένα στην καθαρεύουσα, στη δημοτική αλλά και στην καραμανλήδεια γραφή.

Ο πατέρας του ήταν αυτός που του κληροδότησε την αγάπη για τα βιβλία και τη λογοτεχνία. Μέσα στο παλαιοβιβλιοπωλείο περνούσε όλες του τις διακοπές όταν ήταν παιδί, ανακαλύπτοντας και διαβάζοντας «Τα άνθη του κακού» του Καρόλου Μπωντλαίρ, σε μετάφραση Γιώργη Σημηριώτη, έκδοση 1949, την «Ομήρου Οδύσσεια», Λειψία 1918, τη «Λυγερή» και τα «Λόγια της Πλώρης» του Ανδρέα Καρκαβίτσα, εκδόσεις του 1896 και του 1899 αντίστοιχα, «Τα μυστήρια» του Κνουτ Χάμσουν, έκδοση 1923, το «Η Κυρία με τας καμελίας» του Αλέξανδρου Δουμά (υιού), έκδοση 1933.  Εκεί μέσα χανόταν και ονειρευόταν να γίνει κι αυτός μια μέρα μεγάλος συγγραφέας.

 

separator

white image

Κόκκινο σε βαθύ γαλάζιο, Φανή Ματσινοπούλου, Εκδόσεις 24 γράμματα

Αποκτήστε το Βιβλίο

 

whitewhite

 *** Η Φανή Ματσινοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, στην Κυψέλη του Select, της Quinta και του Paesano. Η αγάπη της για τα βιβλία άρχισε στα εννέα της χρόνια, όταν τα μεσημέρια διάβαζε κρυφά στη βιβλιοθήκη του πατέρα της. Όταν αυτός την ανακάλυψε, την πήρε από το χέρι και την ταξίδεψε στον μαγικό κόσμο της λογοτεχνίας. 

 

 

 

The post Συναντηθείτε με τα ανατρεπτικά διηγήματα της Φανής Ματσινοπούλου appeared first on Literature.gr.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *