Τετριμμένος βέβαια ο τίτλος, αλλά σε τρεις μέρες έχουμε εκλογές. Γράψαμε κάποια εκλογολεξιλογικά άρθρα, βάλαμε και το προεκλογικό μας στοίχημα, στο οποίο, αυτή τη στιγμή που γράφω, έχουμε 230 συμμετοχές, αλλά καθαυτό προεκλογικό άρθρο, εννοώ χωρίς λεξιλογικά, δεν έχουμε βάλει.
Διαβάζω στο Φέισμπουκ αυτές τις μέρες κάποιες δηλώσεις φίλων για το τι θα ψηφίσουν. Τέτοια δήλωση εγώ δεν έκανα, να πω ότι θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ήταν αυτονόητο -Ετούρκεψε ο σουλτάνος; λέει μια παλιά μανιάτικη παροιμία: για νέο μας το λες;
Εγώ, εντάξει. Ψηφίζω αριστερά από τα γεννοφάσκια μου (αν και τότε δεν ψήφιζαν οι 17χρονοι, ούτε καν οι 18χρονοι), παρόλο που δεν ψήφιζα πάντοτε ΣΥΡΙΖΑ ή τέλος πάντων την ανανεωτική πτέρυγα της Αριστεράς. Αριστερά θα ψηφίσω και τώρα και έχω διαλέξει, από τα τρία αριστερά κοινοβουλευτικά κόμματα, τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ με στόχο να αναδειχτεί από τις κάλπες την Κυριακή η δυνατότητα μιας κυβέρνησης συνεργασίας, που θεωρώ πως είναι και εφικτό ενδεχόμενο και αναγκαία προϋπόθεση για να απαλλαγεί η χώρα από τη σημερινή κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και να αποφευχθεί η διεξαγωγή νεων εκλογών που θα γίνουν κατακαλόκαιρο, με μειωμένη συμμετοχή των εργαζόμενων νέων και με το καλπονοθευτικό σύστημα του μπόνους στο πρώτο κόμμα.
Παρόλο που η σημερινή κυβέρνηση έχει αποτύχει σε πολλά πεδία, πιστεύω πως ένα ξεχωρίζει και επιβάλλει να αποδοκιμαστεί από τις κάλπες έστω και μόνο για λόγους δημοκρατικής τάξης. Εννοώ βέβαια το σκάνδαλο των υποκλοπών, όπου το επιτελικό κράτος που έστησε αμέσως μετά την εκλογή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης έστησε φάμπρικα παρακολουθήσεων πολιτικών του αντιπάλων, δημοσιογράφων, της στρατιωτικής του ηγεσίας, ακόμη και της κυβέρνησής του. Το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης υπήγαγε την ΕΥΠ απευθείας στον εαυτό του σημαίνει ότι φέρει στο ακέραιο την ευθύνη, που δεν μπορεί να την αποποιηθεί φορτώνοντάς την στον βολικό ανιψιό. Kαι πρέπει να τιμωρηθεί γι’ αυτό.
Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο πρέπει ν’ αποδοκιμαστεί η σημερινή κυβέρνηση, είναι για το μοντέλο διακυβέρνησης που προωθεί, ένα μοντέλο παρωχημένο, που σε ελάχιστες χώρες της ΕΕ εφαρμόζεται: την αυτοδύναμη μονοκομματική κυβέρνηση, που βέβαια είναι εφικτή μόνο με καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα. Μάλιστα, το όραμα του κ. Μητσοτάκη, όπως το ανέπτυξε στην πρόσφατη διακαναλική του συνέντευξη, είναι μια μονοκομματική κυβέρνηση στην οποία θα συμμετέχουν στελέχη με διάφορες ιδεολογικές αναφορές, κεντροαριστεροί που θα αναγνωρίζουν το έργο της κυβέρνησης. (Κάτι τέτοιο είχε επιχειρήσει να εφαρμόσει ο Σαρκοζί στη Γαλλία κατά τη θητεία του το 2007-12).
Κατά τη γνώμη μου, το μέλλον βρίσκεται σε αναλογικό εκλογικό σύστημα και σε κυβερνήσεις συνεργασίας, όπως ισχύει στη μεγάλη πλειονότητα των χωρών της Ευρώπης. Πρέπει λοιπόν να αποδοκιμαστεί η πολιτική εκείνη δύναμη που αντιτίθεται σε αυτόν το δρόμο.
Όπως έχω ξαναπεί, θεωρώ λάθος του Αλ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ τις αναφορές σε «κυβέρνηση ηττημένων» και την επιμονή στην πρώτη θέση. (Περισσότερα στο σχετικό άρθρο). Προσωπικά, μικρή σημασία δίνω στο αν θα πάρει πρώτος ο Κυρ. Μητσοτάκης την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Η κουλτούρα της απλής αναλογικής δεν δίνει σημασία στην πρώτη θέση, αλλά στη δυνατότητα συνεννόησης με άλλους πολιτικούς χώρους. Αλλά αυτά τα πράγματα μαθαίνονται με τον καιρό.
Για να προλάβω ερώτηση, αφού είχα πει εξαρχής ότι ψηφίζω Αριστερά, γιατί δεν επιλέγω κάποιο άλλο από τα αριστερά κόμματα; Το ΚΚΕ το εκτιμώ πολύ και θεωρώ ότι είναι χρήσιμο για τον λαό, παρόλο που έχει εκ προοιμίου αποκλείσει κάθε συνεργασία και κάθε στήριξη κυβέρνησης. Αν είχαμε δύο ψήφους, που η δεύτερη θα έπρεπε να πάει σε άλλο κόμμα, θα το ψήφιζα. Πολλοί άνθρωποι που εκτιμώ συμμετέχουν στο ΜΕΡΑ25, το οποίο έχει ορισμένα χαρακτηριστικά που θυμίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ του 2012-15, αλλά δεν μου εμπνέει εμπιστοσύνη ο επικεφαλής του.
Μπροστά στην κάλπη λοιπόν, χωρίς ενδοιασμούς για την επιλογή μου αλλά αδημονώντας για τα αποτελέσματα και ελπίζοντας σε μεγάλη προσέλευση. Να θυμίσω ότι, αν δεν έχετε δώσει προβλέψεις στο προεκλογικό μας στοίχημα, μπορείτε να το κάνετε εδώ μέχρι αύριο τα μεσάνυχτα. Και καλό βόλι!
