Γράφει ο Κ.Γ. Βασιλείου
Πρόκειται για έργο γραμμένο από ένα καθαρόαιμο τέκνο της επιστήμης και της ευρυμάθειας, όπου αναζητούνται οι ρίζες της φυλής, με εναρκτήρια αφετηρία, όχι στα βάθη των αιώνων, αλλά στην πρόσφατη αναγέννηση του Έθνους, όπως την κατόρθωσαν οι πρωτοπόροι αγωνιστές του ’21.
Η μνήμη αναδύεται ως όνειρο και συντροφεύει τον εμπνευστή της οφειλόμενης τιμής στους πρωτεργάτες της αναζωογόνησης της πατριωτικής συνείδησης. Συμπυκνωμένες φόρμες, πολύτιμα έγγραφα, σχηματίζουν ένα ωφέλιμο έργο για τους φιλήστορες. Η ομογενοποίηση των διασκορπισμένων ψυχών, που επιτεύχθηκε με τις ματωμένες αρματωσιές, ανέδειξε τις αρετές του γένους και υπαγόρευσε στους εναγωνίως αναμένοντες την αναγκαία επέκταση των ορίων της ημετέρας επικράτειας. Τα σύμβολα της Ανάστασης, που κρύπτονταν επιμελώς στον νου και τις καρδιές των Ελλήνων, σχηματοποιήθηκαν σε υπέρτατους ηθικούς όρκους και το θέατρο των μαχών μετατράπηκε σε προνόμιο οπλισμένων ορεσίβιων, που έκαναν «οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου». Το ζωοποιό πυρ, που άναψαν οι πρωταγωνιστές του απελευθερωτικού αγώνα, επέδραμε ακάθεκτο στη βαλκανική προκαλώντας δέος στους δυνάστες, που παρέδωσαν στους παθιασμένους μαχητές, ζωτικό χώρο, άρα πατρίδες ελεύθερες, ζεστές φωλεές περιθάλπουσες την εμπειρία της αυτοδιοίκησης και της κοινότητας.
Ο Σ. Κοκκωνάκης, ευαίσθητος πνευματικός ερευνητής, διαθέτων το δαιμόνιο των επιλέκτων, συνέλεξε επιμελώς έγγραφα της Διοίκησης των επαναστατών προγόνων μας, τότε που η προσωρινή κυβέρνηση του Αγώνα έδρευε στην Κόρινθο, στους πρώτους μήνες του εθνικοαπελευθερωτικού πολέμου, από τον Ιανουάριο μέχρι τον Μάιο 1822. Πολύ εύστοχα, μάλιστα στον υπότιτλο αναφέρεται η λέξη «των Ελλήνων» και όχι της «Ελλάδος», διότι τότε δεν είχε σχηματισθεί οργανωμένη κρατική οντότητα. Ο συγγραφέας, σκιαγραφεί με γλαφυρότητα, εν είδει εισαγωγής, στις πρώτες 40 σελίδες, τα διαδραματισθέντα κατά την ηρωική εκείνη εποχή.
Στο ιδιαίτερα χρήσιμο αυτό βιβλίο περιέχονται τα σώματα επισήμων εγγράφων ή αναφορών υπηκόων. Σημειώνονται ενδεικτικά διάφορες αποφάσεις που ελήφθησαν στην Κόρινθο: α).- Ο μίνιστρος των ξένων υποθέσεων και Πρόεδρος του συμβουλίου των μινίστρων Θ. Νέγρης απευθυνόμενος στους Υδραίους καπεταναίους σημείωνε πως «το μινιστέριον τούτο γνωρίζει καλά όσα χρέη η Ελλάς έχει προς υμάς τους γενναίους κατά θάλασσαν υπερασπιστάς αυτής, αλλά δια να δυνηθή να αποσώση τα χρέη της, πρέπει να σωθή και δια να σωθή είναι ανάγκη αυτοί να φροντίσητε καθ’ όσον ανήκει», β).- Ο Θ. Νέγρης μεταφέρει την διαταγή της Προσωρινής Διοίκησης της Ελλάδος, προς τον μίνιστρον του πολέμου, ότι «είναι απηγορευμένον άχρις εκδόσεως ειδικού νόμου να πωλώνται και ν’ αγοράζονται, καθ’ όλην την ελληνικήν επικράτειαν, άνθρωποι εκατέρωθεν των γενών παντός έθνους. Αν τυχόν ευρίσκωνται ή ακολούθως ευρεθώσιν αργυρώνητοι, από αυτήν την ώραν είναι ελεύθεροι και από τους ιδίους δεσπότας ακαταζήτητοι», γ).- Το βουλευτικόν σώμα εθεσπίσατο, ότι «Όλα τα χρυσά και αργυρά σκεύη των Μοναστηρίων και Εκκλησιών, των κατά πάσαν την Ελληνικήν επικράτειαν, να δοθώσιν εις το Εθνικόν Ταμείον», δ).-διακήρυξη προς τους επαναστατημένους Έλληνες του Ολύμπου: «…αν κάποτε από τας αστραπηφόρους κορυφάς του Ολύμπου έπιπτον οι κεραυνοί εις τον κόσμον έντρομον, κατά της κεφαλής των αδίκων, από τας αυτάς πάλιν κορυφάς ας πέσουν και τώρα ν’ αποτεφρώσουν τον κλονούμενον κολοσσόν της Ταρταρικής αδικίας».
Περιλαμβάνονται, εκτός των άλλων, το «Προσωρινόν πολίτευμα της Ελλάδος», εκδοθέν στην Κόρινθο, το 1822, η «Διακήρυξη της Εθνικής Συνελεύσεως» και η «Διακήρυξη του Εκτελεστικού Σώματος προ τους κατοίκους της Ελλάδος» που εκδόθηκαν στην Επίδαυρο, τον ίδιο χρόνο.
Ο Σ. Κοκκωνάκης, διΰλισε τα αποστάγματα της επικής εποχής του Έθνους, που αποτυπώθηκαν στα έγγραφα της νομοθετικής και εκτελεστικής λειτουργίας της επαναστατημένης πατρίδας και διάλεξε τα πιο χαρακτηριστικά, ώστε οι ενδιαφερόμενοι, αφού προστρέξουν στις σελίδες του πονήματος αυτού, να συνεχίσουν, εξασκημένοι επαρκώς, την ιστορική έρευνα.
The post "Κόρινθος, η πρώτη πρωτεύουσα των Ελλήνων", του Σωτήρη Κοκκωνάκη appeared first on Vakxikon.gr – Vakxikon.gr Media & Publishing Group.
