cebacf81ceacceb1ceb1cf84ceb5ceb9 ceacceb1ceb1cebdceb8cf81cf89cf80cebfcf82 cf83cf84ceb7 ceb8ceaccebbceb1cf83cf83ceb1ceb1
MAN

[Φωτ.Γιάννης Χατζηγιάννης από το διαδίκτυο – Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Ηράκλειο Κρήτης 06.09.2023]

Το Ελληνικό Δίκτυο ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ως Περιβαλλοντικό και Κοινωνικό Σωματείο παίρνει θέση: “Οι άνθρωποι αβοήθητοι πνίγονται στη θάλασσα της αδιαφορίας “. “Η ανθρωποκτονία από κοινού” που κατηγορούνται τα τέσσερα μέλη του πληρώματος του Blue Horizon, για το θάνατο του 36χρονου Αντώνη Καρυώτη στο λιμάνι του Πειραιά τη νύχτα της Τρίτης 5 Σεπτεμβρίου 2023, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου της πλήρους αδιαφορίας για τη ζωή. Όσες αναμφισβήτητα μεγάλες πολιτικές, λιμενικές και εταιρικές ευθύνες και να υπάρχουν δεν μπορούν να αποκρύψουν τις προσωπικές ευθύνες των εμπλεκομένων μελών του πληρώματος, τα οποία οδηγήθηκαν στην εισαγγελία Πειραιά με την κατηγορία, μεταξύ των άλλων, “για ανθρωποκτονία από κοινού”.

Επειδή δεν υπάρχει ατέλειωτος χρόνος για γραφτούν περισσότερα επιχειρήματα περιοριζόμαστε στη φράση του Αντρέ Μπρετόν «Ο άνθρωπος είναι η απάντηση όποια κι αν είναι η ερώτηση», δηλαδή ότι και να έκανε (που δεν έκανε) ο Αντώνης Καρυώτης, και εισιτήριο είχε κ.λπ., η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω από όλα, κι εκείνοι που στερούν ζωές είναι κατακριτέοι και θα πρέπει να δώσουν λόγο στη δικαιοσύνη και στην κοινωνία.

Προφανώς, όπως έχει φανεί από τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στον Πειραιά, Ηράκλειο και Άγιο Νικόλαο Κρήτης καθώς και από τις αναρτήσεις και την οργή που καταγράφεται στο διαδίκτυο ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα, υπάρχουν ακόμα πολίτες που φωνάζουν “”Κράαατει… Άαανθρωπος στη θάλασσαααααα…” αλλά υπάρχουν και εκείνοι που αδιαφορούν ή και που δικαιολογούν τέτοιες αποτρόπαιες πράξεις.

Σας προτείνουμε να διαβάσετε το κείμενο του συγγραφέα-ποιητή Γεράσιμου Λυκιαρδόπουλου, από το βιβλίο του: Της στιγμής (εκδόσεις Πανοπτικόν, σελ. 46-47, α΄έκδοση 1991) με θέμα “Άνθρωπος στη θάλασσα” [ΕΔΩ] [ΕΔΩ]

ΣΤΙΓΜΗΣ

«Κάποτε ἡ κραυγή «ἄνθρωπος στή θάλασσα!» ὑποχρέωνε τήν κοινότητα ἐνός καραβιοῦ νά ἐπιστρατεύσει ὅλες τίς ὑλικές καί ἠθικές δυνάμεις της γιά νά σώσει αὐτόν πού βρισκόταν σέ κίνδυνο. Ἡ ἐπιστράτευση τῆς κοινότητας ἦταν ὁλοκληρωτική, ἐσωτερική, ἐνστικτώδης, δηλαδή ἀνάλογη σέ δύναμη καί ὁμόλογη σέ ποιότητα πρός τά φυσικά στοιχεῖα πού ἀπειλοῦσαν τό κινδυνεῦον μέλος της. Γιατί ἀλίμονο στό σκάφος ἐκεῖνο πού θά μποροῦσε νά ἀδιαφορήσει σέ μιά τέτοια κραυγή. Θά ἦταν ἕνα σκάφος καταδικασμένο καί τό ἴδιο σέ χαμό, ἕνα σκάφος καταραμένο, ἄρρωστο, ταμένο τοῦ Διαόλου.

Τί συμβαίνει, λοιπόν, στό δικό μας σαστισμένο ταξίδι; Ὁλόφωτο πλέει τό καράβι μας στά κύματα τῶν πνιγμένων πού κανείς δέν τούς ἄκουσε ποτέ. Μά ἄν δέν ξυπνήσουμε στήν ὥρα μας, θά ξυπνήσουμε αὔριο πεθαμένοι – σπασμωδικά, δουλευτάδικα φαντάσματα πάνω σέ τοῦτο τό ἄσκοπο πλεούμενο. Μέ ὅλους τούς νόμους καί τούς προφῆτες νά σαπίζουνε στό ἀμπάρι. Μέ τήν παντιέρα κουρέλι καί τή χολέρα νά κόβει βόλτες ἐκεῖ πού ἠχοῦσαν κάποτε τραγούδια. Γιατί παρατήσαμε τό τιμόνι στήν Ἀδιαφορία. Γιατί σαϊτέψαμε ἀπό ἀνία τό ἐρημικό πουλί πού κάθησε κάποτε στήν πρύμη μας”

Το άρθρο “Κράαατει… Άαανθρωπος στη θάλασσαααααα…” ή πέρα βρέχει? εμφανίστηκε πρώτα στο Nature Friends.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *