Αυτή ήταν μία συνέντευξη – αναμέτρηση με τις μνήμες από την εφηβεία μου. Τότε, που 15 – 16 ετών, ακούγαμε και βλέπαμε νυχθημερόν από το βρετανικό MTV τα μουσικά βίντεο των Vaya Con Dios με όλες τις τεράστιες διεθνείς επιτυχίες τους: «Puerto Rico», «Neh Nah Neh», «What’s a woman», «Johnny» κλπ. Δεν θα φανταζόμουν ποτέ ότι στα 50 μου θα είχα απέναντι μου τη Dani Klein και θα μιλούσαμε επί μία ώρα για πράγματα που δεν θα τα βρει κανείς ούτε καν στη Wikipedia. Νιώθω ευτυχής πραγματικά με τέτοιες συνεντεύξεις και, βασικά, με τέτοιες συναντήσεις, που κάθεσαι δηλαδή με τον άλλον τετ α τετ και μιλάτε σαν δύο άνθρωποι – για να μην πω σαν δύο φίλοι – οι οποίοι μιλάνε για τους πάντες και τα πάντα. Ανυπομονώ να διαβάσω κι εγώ μαζί με όλους εσάς τη συνέντευξη, οπως θα δημοσιευθεί στο Documento της Κυριακής 3 Μαρτίου.
