Πρωί – πρωί με ξύπνησε η Λένα σήμερα με το που με είδε μέσα στο facebook. Μου ζήτησε τη διεύθυνση του σπιτιού της Στανίση στον Κολωνό για να της έστελνε λουλούδια. Της την έδωσα, έκλεισα το τηλέφωνο και ξανάπεσα για ύπνο. Κατάλαβα πως η Λένα συγκινήθηκε πολύ χθες, όχι μόνο με την προσήλωση της Στανίση στο τραγούδι της, αλλά και μ’ ένα δωράκι που της έφερε: Ένα μακρύ καλοκαιρινό καφτάνι και μία μαύρη μπλούζα όλο χρωματιστά λουλούδια πάνω της! Λίγο αργότερα, όχι πάρα πολύ, ξαναξύπνησα, αυτή τη φορά από τηλεφώνημα της Στανίση. Η Κατερίνα μόνο που δεν έκλαιγε όταν την πήραν από ανθοπωλείο του Χολαργού για να της πουν ότι της φέρνουν μία ανθοδέσμη απ’ τη Λένα Πλάτωνος. «Ήμουν έτοιμη να κάνω το ίδιο» μου είπε. Και μετά: «Πολύ μ’ έχει ”αγγίξει” η γυναίκα αυτή που ήθελε εγώ να πω το τραγούδι της! Εδώ βγαίνουν άλλοι, που έκανα επιτυχίες τα καψουροτράγουδα τους, και δεν με αναφέρουν ποτέ, λες και τα σουξέ τα έκαναν μόνοι τους. Κι έρχεται τώρα αυτή η δημιουργός, που έχει το σεβασμό όλων, και επιλέγει εμένα να την τραγουδήσω»! Αν και ήμουν αγουροξυπνημένος, η κουβέντα με την Κατερίνα με ξύπνησε για τα καλά. Άκουγα πράγματα, που είμαι σίγουρος ότι θα τα ξανακούσω στο μέλλον από κείνη και απ’ τη Λένα. Αμοιβαίος ο ενθουσιασμός τους. Όταν της είπα πως σκεφτόμαστε με την Πλάτωνος να την καλέσει ως guest στο επερχόμενο live της στο six d.o.g.s., εκεί που μαζεύεται συνήθως η νεολαία σαν σε προσκύνημα, η Στανίση πέταξε απ’ τη χαρά της! «Θα το’χω μελετήσει καλά το τραγούδι» είπε, «για να βγω να το τραγουδήσω πρώτη φορά μπροστά στο κοινό της Λένας». Καλή φάση θα’ ναι, το περιμένω ήδη πως και πως, ως μέγας φαν των απρόβλεπτων και ετερόκλητων καλλιτεχνικών συμπράξεων. Για να’μαι ειλικρινής, ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτό: Το τραγούδι της Πλάτωνος σε στίχους της Κοντοβά είναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ με την ερμηνεία της Στανίση! Ένα τραγούδι – τραγουδένιο που ξεκινά με τους γνώριμους ηλεκτρονικούς ήχους της Λένας και του συνεργάτη της, Stergios T., μα που περιέχει στο ρεφραίν λίγες νότες μπουζουκιού, οι οποίες εμένα με παραπέμπουν στον πιο γλυκό μελαγχολικό Ζαμπέτα. «Αρκούν λίγες λαϊκές νότες» απεφάνθη η Στανίση που’χει χρόνια στο κουρμπέτι, «για να κάνουν ένα απόλυτα σύγχρονο τραγούδι να’ ναι μοντέρνο και ποιοτικό ταυτόχρονα, ένα τραγούδι που λέει πράγματα, στα οποία ο κόσμος δεν μ’ έχει συνηθίσει». Ισχύει! Για την ώρα, πάντως, αν και κάνει έξω (και λίγο μέσα) αφόρητη ζέστη, εμένα μ’ έχει δροσίσει από χθες η διάχυτη αγάπη των ανθρώπων που μου έλαχε στη ζωή μου να συνδιαλέγομαι μαζί τους και να περνάμε δημιουργικά το χρόνο μας! Εν αναμονή, λοιπόν, των ακόμη πιο ωραίων που θά’ρθουν!
