Με αυτή τη λογική, οι Μάρτιν ΜακΝτόνα («The Banshees of Inisherin») και Ρούμπεν Έστλουντ («Το Τρίγωνο της Θλίψης») δεν είχαν τη δυνατότητα να συμπεριληφθούν στην πεντάδα του καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου, δίνοντας τη θέση τους στις υποψηφιότητες του WGA σε δύο φιλμ που άξιζαν καλύτερης τύχης στα Όσκαρ. Το πρώτο ειδικά για το σενάριο, όπως είχα επισημάνει και στην κριτική του «Μενού», γράφοντας την εξής παρατήρηση: «Εύχομαι ν’ αναγνωριστεί η αξία της γραφής του, έστω από το Σωματείο Σεναριογράφων, αν φτάσει μέχρι τα Όσκαρ, δε, θα εκπλαγώ πραγματικά». Τόσο μέσα έπεσα! Το δεύτερο και πιο αιφνιδιαστικό «ντου» του Σωματείου είναι η αναγνώριση του σεναρίου του «Ούτε Καν». Ευχάριστη έκπληξη και μια ακόμη απόδειξη πως ο κλάδος των «γραφιάδων» είναι ιδιαίτερα ανοιχτόμυαλος και ακομπλεξάριστος με τα κινηματογραφικά είδη ή φρέσκιες προτάσεις. Τα επίσης υποψήφια για το αντίστοιχο Όσκαρ «Τα Πάντα Όλα», «The Fabelmans» και «Tár» συμπληρώνουν την πεντάδα του πρωτότυπου σεναρίου.
Στο διασκευασμένο σενάριο, τα πράγματα παραμένουν… ολίγον χάλια (ή θλιβερά, όπως το δει κανείς), με τα «Glass Onion: A Knives Out Mystery», «Top Gun: Maverick» και «Women Talking» να διατηρούν τις θέσεις τους και στις δύο πεντάδες υποψηφιοτήτων, αλλά στο Σωματείο των Σεναριογράφων να εκτοπίζονται τα… ξένα «διαβατήρια», δηλαδή το «All Quiet on the Western Front» και το «Αισθάνομαι Ζωντανός». Τη θέση τους παίρνουν τα «Black Panther: Wakanda Forever» και «Κάποια Μίλησε» (φωτό). Όχι κάτι το συναρπαστικό εδώ, δηλαδή…
Μένει να δούμε τι θα αποφασίσει και το Σωματείο των Μοντέρ, το οποίο ανακοινώνει τις υποψηφιότητές του την πρώτη μέρα του Φλεβάρη. Θα κάνουν κι εκείνοι μια κάποια διαφορά σε σχέση με τα Όσκαρ;
