Στις σελίδες αυτού του βιβλίου, αναμειγνύονται όλα σχεδόν τα είδη του λόγου, καταργώντας τα μεταξύ τους όρια. Το παραμύθι σμίγει με το δοκίμιο, το δοκίμιο με την ποίηση, η ποίηση με τη φυσική ιστορία… Πραγματικά όντα γίνονται φανταστικά, αφηρημένες έννοιες, αντικείμενα και φυσικά φαινόμενα αποκτούν ιδιότητες όντων, τέρατα εξανθρωπίζονται, άνθρωποι τερατοποιούνται, το ζωικό και το φυτικό βασίλειο εμπλουτίζονται με νέα, άγνωστα ως τώρα είδη…
Τι είναι λοιπόν αυτό το βιβλίο; Ένα παιχνίδι; Ναι, ένα παιχνίδι που, ενώ ακυρώνει τη σοβαροφάνεια, παραμένει ωστόσο σοβαρό, γιατί, όπως λέει και ένα σπανιόλικο τραγούδι, la vida es una broma seria, δηλαδή η ζωή είναι ένα σοβαρό αστείο, ενίοτε και τραγικό. – Α. Χ.
«Οι εμβάδες»
«Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, οι εμβάδες έχουν γίνει σύμβολο της τεμπελιάς, της απραξίας, της απόσυρσης από τη δράση. […] Ως απόδειξη περί του αντιθέτου, αρκεί να αναφέρω την περίπτωση των κυρίων Μπαλζάκ και Προυστ, που, επιβαίνοντες των παντουφλών τους, διήνυσαν τεράστιες αποστάσεις μέσα στην αχανή στέπα της ανθρώπινης ψυχής. Χωρίς να έχω δε τις σχετικές πληροφορίες, φαντάζομαι ότι το ίδιο έπραξε και ο κύριος Ντοστογιέβσκη.»
Αργύρης Χιόνης
Ο Αργύρης Χιόνης γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα (Σεπόλια) από γονείς νησιώτες, εσωτερικούς μετανάστες. Αφού και ο ίδιος εξέτισε μακράν περίοδον μεταναστεύσεως εις την Εσπερίαν, επέστρεψε στη μητριά πατρίδα το 1992 και εγκαταστάθηκε στο χωριό Θροφαρί της ορεινής Κορινθίας, όπου και έζησε μέχρι τον θάνατό του, το 2011, καλλιεργώντας τη γη και την ποίηση.
Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές: Απόπειρες φωτός (Δωδεκάτη ώρα, Αθήνα 1966), Σχήματα απουσίας (Αρίων, Αθήνα 1973), Μεταμορφώσεις (Αθήνα 1974), Τύποι ήλων (Εγνατία / Τραμ, Θεσσαλονίκη 1978), Λεκτικά τοπία (Καστανιώτης, Αθήνα 1983), Σαν τον τυφλό μπροστά στον καθρέφτη (Υάκινθος, Αθήνα 1986), Εσωτικά τοπία (Νεφέλη, Αθήνα 1991), Ο ακίνητος δρομέας (Νεφέλη, Αθήνα 1996), Ιδεογράμματα (Τα τραμάκια, Θεσσαλονίκη 1997), Τότε που η σιωπή τραγούδησε και άλλα ασήμαντα περιστατικά (Νεφέλη, Αθήνα 2000), Στο υπόγειο (Νεφέλη, Αθήνα 2004), Ό,τι περιγράφω με περιγράφει (Γαβριηλίδης, Αθήνα 2010), καθώς και τη συγκεντρωτική έκδοση Η φωνή της σιωπής. Ποιήματα 1966-2000 (Νεφέλη, Αθήνα 2006).
Εξέδωσε τα πεζά: Ιστορίες μιας παλιάς εποχής που δεν ήρθε ακόμα (Αιγόκερως, Αθήνα 1983), Ο αφανής θρίαμβος της ομορφιάς (Πατάκης, Αθήνα 1995), Τρία μαγικά παραμύθια (Πατάκης, Αθήνα 1998), Όντα και μη όντα (Γαβριηλίδης, Αθήνα 2006· Βραβείο Διηγήματος περ. Διαβάζω 2007), Περί αγγέλων και δαιμόνων (Γαβριηλίδης, Αθήνα 2007), Το οριζόντιο ύψος και άλλες αφύσικες ιστορίες (Κίχλη, Αθήνα 2008· Κρατικό Βραβείο Διηγήματος 2009). Επίσης, ένα βιβλίο με θεατρικά έργα: Το μήνυμα και άλλες δύο φάρσες (Κίχλη, Αθήνα 2009). Μετά τον θάνατό του εκδόθηκαν οι συλλογές αφηγημάτων Έχων σώας τας φρένας και άλλες τρελές ιστορίες (Κίχλη, Αθήνα 2016) και Η πολιτεία Λαβύρινθος και άλλες αθησαύριστες ιστορίες (Κίχλη, Αθήνα 2020).
Έχει επίσης μεταφράσει τα εξής έργα: Octavio Paz, Ποιήματα (Σπηλιώτης, Αθήνα 1981), Howard Fast, Οι μετανάστες (Bell, Αθήνα 1981), Jeffrey Archer, Κάιν και Άβελ (Bell, Αθήνα 1982), Russel Edson, Όταν το ταβάνι κλαίει (Αιγόκερως, Αθήνα 1986), Jane Austen, Περηφάνια και προκατάληψη (Πατάκης, Αθήνα 1997), Roberto Juarroz, Κατακόρυφη ποίηση (Τα τραμάκια, Θεσσαλονίκη 1997), Henri Michaux, Με το αγκίστρι στην καρδιά (Γαβριηλίδης, Αθήνα 2003), Nicanor Parra, Ποιήματα επείγουσας ανάγκης (Γαβριηλίδης, Αθήνα 2008).
«Όντα και μη όντα» | Συγγραφέας: Αργύρης Χιόνης | Επίμετρο: Γιώτα Κριτσέλη | Με σχέδια της Εύης Τσακνιά | Διαστάσεις 12 x 19,7 | Σελίδες: 224 | Ημερομηνία παρούσας έκδοσης: Δεκέμβριος 2022 | Εκδόσεις Κίχλη | Διαβάστε ένα απόσπασμα
The post Αργύρης Χιόνης «Όντα και μη όντα» first appeared on tetartopress.
