Εργα της απληστίας και της απόλυτης φαντασμαγορίας

Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε, ιδιαίτερα στα νότια προάστια της Αθήνας, να ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο νέα κτίρια. Παρ’ όλη την οικονομική κρίση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία, καινούργιες πολυκατοικίες ορθώνονται στα ελάχιστα εναπομείναντα άχτιστα οικόπεδα των περιοχών αυτών, περιμένοντας τους νέους τους ενοίκους. Αναρωτιέται, λοιπόν, κανείς, αν τα διαμερίσματα αυτά απευθύνονται σε Ελληνες αγοραστές ή μόνο σε ευκατάστατους ξένους που έρχονται να ζήσουν στη χώρα μας.

Κι αυτό, γιατί μέσα σ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες της οικονομικής ανέχειας χτίζεται, σε αντίθεση με ό,τι θα περίμενε κανείς, μια αρχιτεκτονική της απληστίας και της απόλυτης φαντασμαγορίας.

Πολλά από τα νεόδμητα κτίρια που αντικρίζουμε μοιάζουν περισσότερο με τούρτες ζαχαροπλαστικής παρά με έργα αρχιτεκτονικής. Φουσκώνουν παράξενα δίχως λόγο προς διάφορες κατευθύνσεις, γεμάτα ακατανόητες και άχρηστες καμπύλες, τεράστιες δοκούς που δεν επιτελούν καμία στατική λειτουργία, λοξούς τοίχους που διαμορφώνουν αβίωτους τριγωνικούς χώρους, τεράστιες τζαμαρίες και ιδιωτικές πισίνες στους ορόφους, που μοναδικό στόχο έχουν να εντυπωσιάσουν με την αυθάδη παρουσία τους και να πουληθούν όσο το δυνατόν πιο ακριβά στον νεόπλουτο αγοραστή.

Περιτυλίγματα άσχημα και βαριά που καμουφλάρουν μια κατά τα άλλα τρέχουσα και συμβατική κατασκευή. Μια φτηνιάρικη αντιαισθητική κατασκευή που κομπάζει επιδεικτικά, θέλοντας να εκφράσει κάτι άλλο απ’ αυτό που πραγματικά είναι.

Κτίρια που λόγω των προκλητικών και εξεζητημένων μορφών τους από τη μια και μιας δήθεν υψηλής πολυτέλειας που προσφέρουν από την άλλη, προσδοκούν να στρέψουν τα βλέμματα πάνω τους και να διαφοροποιηθούν πάση θυσία από τα γειτονικά τους. Η κραυγαλέα μορφοπλασία και η άκρατη επιδειξιμανία αποτελούν για τους σχεδιαστές τους, ως φαίνεται, εκείνο τον ισχυρό μαγνήτη που θα τραβήξει πάνω του το ενδιαφέρον των φιλόδοξων αγοραστών.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου

*Αρχιτέκτων-ομότιμος καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ