Το Σωματείο των Ηθοποιών, ο επαγγελματικός κλάδος με τη γνωστή δυναμική του μεγαλύτερου αριθμού ψηφοφόρων στην Ακαδημία (1.294 φέτος, πάλι λίγο λιγότεροι από τους περσινούς 1.302, αν και ο συνολικός αριθμός των μελών έσπασε ξανά κάθε προηγούμενο ρεκόρ, φτάνοντας τα 9.797), όπως και πέρσι, ακολούθησε το Σωματείο των Σκηνοθετών, δείχνοντας σαφή τάση υπεροχής του «Οπενχάιμερ» για τα επερχόμενα Όσκαρ. Το (μεγαλύτερο σε κύρος) βραβείο του ensemble καστ, το οποίο λειτουργεί ως «κλείσιμο ματιού» για την οσκαρική νίκη στην κατηγορία της καλύτερης ταινίας, πήγε στην πολυπληθή ομάδα των ηθοποιών του φιλμ του Κρίστοφερ Νόλαν, εντελώς αναμενόμενα (ακόμη και αριθμητικά αν το υπολογίσει κανείς…).
Η κατηγορία αυτή, η οποία εμφανίστηκε στα βραβεία SAG μόλις το 1995, παρουσιάζει διάφορα «προβλήματα» ως προς τα οσκαρικά προγνωστικά, καθώς εξαρτάται κυρίως από το πόσο πολλούς (και σημαντικούς) ρόλους περιλαμβάνει το σενάριο μιας ταινίας και πόσο καλά τους υποστηρίζει ερμηνευτικά το καστ της. Φέτος, για παράδειγμα, δύο από τους πλέον βασικούς «παίκτες» της κατηγορίας της καλύτερης ταινίας στα Όσκαρ («Ανατομία μιας Πτώσης» και «Ζώνη Ενδιαφέροντος»), άσχετα από συμμετοχή ή μη των πρωταγωνιστών τους στο Σωματείο, δεν θα είχαν καμία τύχη για να βρεθούν συνολικά προτεινόμενοι εκεί! Οριακά, ακόμη και το «Poor Things» δεν είχε τη δυναμική να συναγωνιστεί τα έργα που κάλυψαν την τελική πεντάδα του ensemble. Από την άλλη, ενώ δεν έχει το «αλάθητο» σε συνδυασμό με οσκαρικές νίκες (ακόμα γελάμε με το «Black Panther»!), έχουν υπάρξει περιπτώσεις όπου έχει υποδείξει πρόταση ανατροπής (χαρακτηριστικότερα παραδείγματα των τελευταίων δεκαετιών, τα «Παράσιτα», το «Spotlight», το «Argo» και το «Crash»).
Στους μεμονωμένους ρόλους, στις πρώτες κατηγορίες είχαμε εκπλήξεις. Η φόρα του «Οπενχάιμερ» πήρε μαζί της τον Κίλιαν Μέρφι (φωτό), αφήνοντας πίσω τον Πολ Τζιαμάτι («Τα Παιδιά του Χειμώνα»), ενώ το σερί βραβεύσεων της Έμμα Στόουν («Poor Things») έσπασε (ανησυχητικά) με το βραβείο του πρώτου γυναικείου ρόλου στην Λίλι Γκλάντστοουν («Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού»). Δεν θεωρώ πως έχουν «κλειδώσει» οσκαρικά και οι δύο κατηγορίες (να υπενθυμίσω πως η Ολίβια Κόλμαν δεν είχε πάρει το SAG για την «Ευνοούμενη»…).
Διαφορετική είναι η κατάσταση στους δεύτερους ρόλους, όπου και οι δύο ευνοούμενοι των SAG πάνε ολοταχώς για τα αντίστοιχα Όσκαρ. Ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ για το «Οπενχάιμερ» και η Ντα’Βάιν Τζόι Ράντολφ για «Τα Παιδιά του Χειμώνα» (φωτό).
Η τελετή απονομής των βραβείων του Σωματείου των Ηθοποιών μεταδόθηκε ζωντανά μέσα από το Netflix (είναι διαθέσιμη και στην ελληνική πλατφόρμα) και όχι σε cable κανάλι της Αμερικής (για πρώτη φορά), επιτρέποντας σε παρουσιαστές και νικητές να… βωμολοχούν ελεύθερα! Παράδοξο από μία άποψη, καθώς η πολύμηνη απεργία του κλάδου, η οποία ταρακούνησε το Χόλιγουντ πέρσι, βασίστηκε σε μεγάλο ποσοστό στις αμοιβές και τα πνευματικά δικαιώματα από το streaming.
Για να δούμε τι θα πουν και οι Παραγωγοί απόψε. Σε μια χρονιά που, ειλικρινά, δεν θυμάμαι να έχει προηγούμενο σε… σασπένς και ενδεχόμενες ανατροπές για τα Όσκαρ (πόσω μάλλον μετά από το ευχάριστα σαρωτικό πέρασμα του «Τα Πάντα Όλα» πέρσι)! Και σε ποιοτικό επίπεδο, παρακαλώ!
