Θα έχουμε πάντα την ποίηση (της Βαρβάρας Ρούσσου)

της Βαρβάρας Ρούσσου

Δημήτρης Δασκαλόπουλος Τα χρόνια που θά ‘ρθουν: Ποιήματα 1958-2018 Εκδόσεις Πατάκη, 2022

Συγκεντρωτική έκδοση της ποίησης του Δημήτρη Δασκαλόπουλου. Γνωστός πρωτίστως ως δεινός και σημαντικός (αλλά και βραβευμένος) μελετητής της νεοελληνικής λογοτεχνίας, σταθερή βάση για την καβαφική και ιδίως σεφερική έρευνα, παρουσιάζει συγκεντρωμένη την ποιητική του πορεία με ποιήματα γραμμένα από το 1958 ως το 2018, ξεκινώντας με επιλογές από την πρώτη ποιητική του συλλογή του 1963 και καταθέτοντας χωρίς αλλαγές τις υπόλοιπες, ως την τελευταία του 2018. Όπως ο ίδιος δηλώνει επιχείρησε να συνομιλήσει με το απώτερο και νεότερο ποιητικό παρελθόν, αλλά η ποίησή του δεν είναι μόνο αυτό.

Γιώργης Μανουσάκης, Τα ποιήματα 1967-2007. Τόμος Α΄. Οι δημοσιευμένες συλλογές Κίχλη 2021

Καθώς ο τόμος Τα ποιήματα 1967 – 2007.Ανέκδοτα – αθησαύριστα (Γαβριηλίδης 2013) δεν βρίσκεται πλέον εύκολα απαραίτητη κρίθηκε η επανέκδοση όχι μόνο των αθησαύριστων και ανέκδοτων αλλά και όλων των δημοσιευμένων-εκδομένων ποιημάτων του Γιώργη Μανουσάκη. Η αρχή γίνεται με τον παρόντα τόμο. Ο Μανουσάκης, ιδιαίτερη φωνή, που σίγησε οριστικά το 2008, έδωσε ποιήματα τροφοδοτημένα από στοιχεία του μύθου που συμπλέκονται με την πραγματικότητα, από την υπαρξιακή αγωνία και το θάνατο αλλά και την τρέχουσα πραγματικότητα των χρόνων του.

Αθηνά Παπαδάκη, Ποιήματα[1974 – 2019] Αρμός, 2022.

Επανέκδοση της συγκεντρωτικής συλλογής της σημαντικής ποιητρίας που εντάσσεται στην πολυδύναμη γενιά του ΄70. Ξαναδιαβάζουμε την εμβληματική Αμνάδα των ατμών (1980) και άλλα εξαιρετικά/κομβικά ποιήματα της Παπαδάκη συλλογών έως το 2019. Για όσες/ους δεν πρόλαβαν την προηγούμενη συγκεντρωτική.

Τ. Κ. Παπατσώνης, Άπαντα τα ευρεθέντα. Ποιήματα εκτός συλλογών 1911-1976 εισαγωγή-επίμετρο- επιμέλεια Βασίλης Μακρυδήμας Librofilo & CO, 2022

Το βιβλίο ολοκληρώνει (σχεδόν) την εικόνα μας για τον Παπατσώνη, καταθέτοντας εκείνα τα εκτός των συλλογών ποιήματά του, από τα νεανικά έως τα τελευταία με τα απαραίτητα κατατοπιστικά στοιχεία από τον συστηματικό μελετητή του ποιητή Βασίλη Μακρυδήμα.

Β. Π. Μεσολογγίτης, Ο κουρασμένος της ηδονής. Εξομολογήσεις σ’ ελεύθερο ρυθμό, Κίχλη Αθήνα, 2022

Μπορεί να θεωρηθεί η πρώτη συλλογή σε ελεύθερο στίχο, «ελεύθερο ρυθμό» κατά τον τίτλο, γραμμένη από τον πολύπλευρο Βασίλη Μεσολογγίτη ηθοποιό, ποιητή, δημοσιογράφο. Μια έκδοση ιδιαίτερη πλαισιωμένη από το κείμενο της Αλεξάνδρας Σαμουήλ που εξετάζει προσεκτικά τους όρους και τα στοιχεία που καθιστούν τον Μεσολογγίτη τον πρώτο ποιητή του ελεύθερου στίχου.

Οι παλιές

Γιάννης Αντιόχου, Ανήλικης νυκτός παρίστιον δέρμα, Γαβριηλίδης, 2003

Η πρώτη δυναμική παρουσία του Αντιόχου θα κλείσει το ‘23 μια εικοσαετία σηματοδοτώντας τις απαρχές μιας ιδιόφωνης ποίησης. Επικέντρωση στη γλώσσα αντλημένη από ευρύτατο φάσμα που επιτείνει το έντονο λυρικό στοιχείο, ποίηση σαν το πρώτο βλέμμα του ανθρώπου στον κόσμο ως απαρχή των στοχασμών και των αισθήσεων που θα φέρει η ανίχνευσή του.

Σάρα Θηλυκού, Η Αντιγόνη στην Αϊτή, Νίκας / Ελληνική Παιδεία Α.Ε., 2021

Στημένη πάνω στα θεατρικά δεδομένα της τραγωδίας και με την παρουσία χορού τριών προσώπων, αλλά και με αυστηρή οικονομία μέσων και λιτότητα, η σύνθεση αυτή κινείται μεταξύ έρωτα και θανάτου, όπως στο ομώνυμο δράμα, ωστόσο δομείται στο με έμφυλο/πολιτικό στοιχείο.

Ιωάννα Λιούτσια Συνομιλίες σε Μη+, Ars Poetica Βέροια, 2013

Τριμερής η πρώτη ποιητική συλλογή της Λιούτσια είναι επικεντρωμένη στον έρωτα. Μπορεί ο αναγνώστης να ανιχνεύσει εδώ την ανάδυση στοιχείων που απαντούν και στην τελευταία συλλογή της ποιήτριας.

Μάριος Μαρκίδης, Παρά ταύτα εκδ. Νεφέλη 2001

Επιστροφή στις αρχές του αιώνα μας με ένα μάλλον ξεχασμένο ποιητή. Η συλλογή (με Κρατικό βραβείο). Η δύσκολη προσαρμογή στη μεταπολιτευτική συνθήκη, η ανάκληση περασμένων εποχών, ο διαρκής διάλογος με παλαιότερους και σύγχρονους ομότεχνους, η σατιρική διάθεση είναι γνωρίσματα της ποίησης του Μαρκίδη παρόντα και σε αυτή, την τελευταία του συλλογή.

Μάρκος Μέσκος, Ποιήματα. Μαύρο δάσος I Γαβριηλίδης 2011

Από τους σημαντικότερους ποιητές της λεγόμενης δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, επιδραστικός για πολλούς από τους νεότερους εξαιτίας του βιώματος της εντοπιότητας το οποίο χαρακτηρίζει μεγάλο μέρος του έργου του, μαζί με την εστίαση στον φυσικό κόσμο. Ωστόσο η ποίησή του διαθέτει στοχαστικό βάθος και οι θεματικές του υπερβαίνουν το ατομικό και τοπικό.

Γλυκερία Μπασδέκη, Η Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Bibliotheque 2016

Θεατρική συγγραφέας και ποιήτρια η Μπασδέκη και η ποίησή της ιδιαίτερη περίπτωση: με την έκπληξη, σχεδόν σύμφυτη με το λόγο της και δεσπόζουσα, ανατέμνοντας το καθημερινό, ανοικειώνοντας το βλέμμα, παίζοντας με τη γλώσσα, παράγει ποίηση φαινομενικά εύκολη που ωστόσο αποφεύγει το εύκολο.